Εργασία σε σάιτ, μιλώντας ρεαλιστικο-ιδανικά...

Συνέντευξη με το Χρίστο, 32 εργαζόμενο σε διάφορα δημοσιογραφικά σάιτ...


...Εγώ μπήκα στην αγορά εργασίας περίπου όταν άρχισε η κρίση, οπότε ως εργαζόμενος εγώ βίωσα κατά βάση “κρίση”. Η οικογένειά μου είναι εντάξει. Αλλά η κατάσταση που βρήκα εγώ ήταν χάλια. Δεν μπορείς να πεις λοιπόν ότι άλλαξε η κατάσταση μου. Ποτέ δεν πήρα καλούς μισθούς, αν και βέβαια το επάγγελμά μου πάντα ήταν κακοπληρωμένο έτσι κι αλλιώς. Δεν έχω βιώσει ποτέ εργασιακή σταθερότητα, πάντα ανασφάλεια. Δηλαδή τις αφηγήσεις των παλιότερων για σταθερότητα και καλούς μισθούς και συνθήκες τις ξέρω μόνο σαν αφηγήσεις...

Ολόκληρη η συνέντευξη που παραχώρησε στην Αναστασία Καρατζά στο μπλογκ Εσθλα: https://esthla.wordpress.com/2019/06/06/dimosiografos-32/

Και ηθοποιός σημαίνει πώς...

Σε αυτή τη δουλειά με πρότεινε ένας φίλος μου και ο σκηνοθέτης που είχε έρθει και με είχε δει σε μια παράσταση δε με έβαλε να περάσω από οντισιόν, αλλά μου είπε απλά ότι με θέλει. Μου είπε ότι τα λεφτά είναι τόσα και τόσοι μήνες και του είπα απλά ότι θέλω. Έμοιαζε ωραίο το όλο κλίμα και θα παίρναμε και παραπάνω από το βασικό μισθό, τρομάρα μας! Αρχίζουμε, λοιπόν, πρόβες και περνάνε κάποιες μέρες και δεν έχουμε υπογράψει συμβόλαια. Τα συμβόλαια, μας τα φέρνει μετά από πολύ καθυστέρηση και είναι συμβόλαια ενός μήνα μετά. Ενώ δηλαδή ήταν για την 1^η Φεβρουαρίου, το συμβόλαιο που υπογράψαμε ήταν για 1^η Μάρτη! Εμείς, εν τω μεταξύ, έχουμε ξεκινήσει από 1^η Φεβρουαρίου κανονικά σε φουλ ρυθμούς και έχουμε χάσει τα λεφτά όλου αυτού του μήνα. Του το λέω και μας λέει ότι αυτά τα λεφτά θα τα πάρουμε μαύρα. Λες, «προκειμένου να μην τα πάρω καθόλου, ας τα πάρω και μαύρα, γιατί όχι…; Αφού έχω ανάγκη τα λεφτά!». Και όλη την ώρα να σου βρίσκουν δικαιολογίες, κάποια εκταμίευση, κάτι λογιστικό κι εσύ επειδή δεν είσαι λογιστής, είσαι ηθοποιός που η δουλειά σου είναι να μάθεις τα λόγια, να ασχοληθείς να προτείνεις κάτι... και όχι να ασχολείσαι με τα λεφτά. Όλο αυτό λοιπόν σε καταστρέφει και σε μιζεριάζει. Δηλαδή, τώρα πια λέω ότι δε με νοιάζει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της παράστασης. Με νοιάζει να πάρω τα λεφτά κι ας βγει μαλακία. Αυτή δεν είναι σκέψη ηθοποιού, όμως αυτό πιστεύω και αλήθεια το λέω! Ας γίνει η δουλίτσα να πάρω τα λεφτά κι ας είναι και η χειρότερη δουλειά! Δουλειά επιβίωσης τελικά γιατί και από κάπου πρέπει να ζήσουμε... έτσι; Και δουλεύω και σε καφέ τα πρωινά… κι αν χρειαστεί στηρίζουν και οι γονείς... κι ας έχω κάνει κι ένα σωρό δουλειές ως τώρα για να μπορώ να κάνω θέατρο... κι ας έφτασα τα 29! Και για λίγο ακόμα βρίσκω δουλειές από ‘δω κι από ‘κει. Μετά, όμως, πώς; Μπορεί να μη σε θέλει κανείς! Όχι γιατί δεν είσαι καλός, αλλά γιατί θα έχουν βγει άλλοι χίλιοι νεότεροι, καλύτεροι...

(Από συνέντευξη με τον X., 29 ετών)

Άρθρο βιβλιοπαρουσίασης του Αιωνίως Άνεργη

Βιβλιοπαρουσίαση του Αιωνίως Άνεργη από την Τσιμοπούλου Ματίνα στο ηλεκτρονικό περιοδικό Κατιούσα

Οι καταγραφές της, με τον τρόπο της αποτυπωμένες, συνθέτουν παραστατικά το ανεργασιακό τέλμα του 21ου αιώνα οδηγώντας τον αναγνώστη –ακόμα και υποκείμενα διαφορετικών ταυτοτήτων- να ταυτιστούν με την συγγραφέα, την ίδια στιγμή που αποτελεί παρακαταθήκη για την εξέταση –πολιτική και προσωπική- θεμάτων που παρότι άπτονται ιδιαίτερα γενικευμένων εμπειριών του κόσμου της εργασίας παραμένουν άρρητες, με την δυναμική τους αντίστοιχα ανεξερεύνητη...

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.katiousa.gr/politismos/vivlio/aionios-anergi-antigoni-i/

Εκδήλωση-Βιβλιοπαρουσίαση: Αιωνίως Άνεργη | Παρασκευή 07/06 | ΠΟΕΤΑ

Συζήτηση με αφορμή την έκδοση του βιβλίου Αιωνίως Άνεργη της Αντιγόνης Η., εμπειρίες επισφάλειας και εργατική έρευνα την Παρασκευή 07/06 στις 19:00 στο Συνεταιριστικό Βιβλιοπωλείο-Καφέ ΠΟΕΤΑ (Αριστοτέλους 34, Θεσσαλονίκη)

www.kinoumenoitopoi.gr